11. இந்திராவுக்கு வீணை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்
இந்திரா, தனக்கு வீணை கற்று கொள்ள ஆசை என்பதை முதலில் அப்பாவிடம் சொல்ல சொன்ன அவளது அம்மா, கதையின் முடிவில் அவளே அப்பாவிடம் சொல்லி பணம் வாங்கி தருவதாக சொல்கிறாள்.
இதற்கிடையில் நடப்பது தான் கதை. அம்மா பிள்ளைகளின் பரஸ்பர விட்டு கொடுத்தலும், புரிந்து கொள்ளுதலுமான கதை.
குடும்பத்தின் பொருளாதார நிலைமையை கண்டு பிள்ளைகள் தனக்கு பிடித்த விஷயங்களை சொல்லாமல் தவிர்ப்பதும், பெற்றோர்கள் அதனை புரிந்து கொண்டு மேலும் தங்களை வருத்தி பிள்ளைகளின் ஆசைகளை நிறைவேற்ற முயற்சிப்பதும் சொல்லப்பட்டுள்ளது.
அம்மாக்கள் செய்வது கஞ்சத்தனம் இல்லை, அதுவும் ஒரு சேமிப்பு தான் என்று இருந்த காலம்.
12. ஐந்நூறு கோப்பை தட்டுகள்
தன்னிடம் உள்ளதை பொருட்படுத்தாமல் எப்போதும் வேறு ஒன்றையே நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் சய்யதின் கதை. அவர் செல்வந்தராக இருந்த போது, செல்வத்தில் அக்கறையே இல்லாதது போல் இருந்தார். அவருடைய செல்வம் எல்லாம் போன பின்பு தான் அவருக்கு பசி என்பதே அதிகமாகியது.
ஒரு நிலையில் இருப்பவர்களால் அவர்கள் நிலையை ஏற்று கொள்ள முடியாமல், வேறு ஒன்றை மனம் பாவனை செய்ய தொடங்குகிறது. அதில் உருவாகும் ஆற்றாமையும், பொறாமையும் மற்றவர்கள் மேல் வெறுப்பாக உருவாகிறது. அதனாலேயே என்னமோ அவர் அந்த சந்தோஷமான முட்டாள் புறாவை கொல்ல முற்பட்டார். அவருக்கு வந்த 'ஐந்நூறு கோப்பை தட்டுகள்' ஆர்டர் பொய் என்று தெரிந்ததும், அந்த புறாவை அவர் நினைப்பது அதனை கொல்லாமல் விட்டு விட்டோமே என்ற ஆற்றாமையாக கூட இருக்கலாம். எதோ ஒரு வகையில் அந்த புறா கூட தப்பி பிழைக்கிறது, ஆனால் நமக்கு தான் எந்த ஒரு வழியும் இல்லை என்ற எண்ணத்தில் கூட இருக்கலாம். ஆனால் வெளி உலக மாற்றத்தை ஏற்காமல் , தன்னுள்ளே சுழன்று கொண்டிருப்பவர்களுக்கு அது பொறாமையும், எரிச்சலும் தவிர வேறு என்ன தர முடியும்?
13. ஒரு ஞயிற்றுக்கிழமை
தந்தையே தான் மகளுக்கு திருமணம் செய்து வைத்தால் அவள் சம்பாரிக்கும் பணம் தனக்கு கிடைக்காது என்றெண்ணி அவளின் திருமணத்திற்கு தன்னை அறியாமலேயே பல தடங்கல்கள் செய்கிறார். அதை அவரே உணரும் தருணம் தான் இந்த கதை.
குடும்பம் என்ற அமைப்பு எவ்வளவு தான் உறவுகளின் மேல் அன்போடும், பரிவோடும் இருக்கச் செய்தாலும், சுய நலமில்லமல் எந்த ஒரு அமைப்பும், இயங்கி விட முடியாது என்றே நினைக்கிறேன். அது எந்த உறவில் எப்போது வெளிப்படும் என்று யாராலும் சொல்லி விட முடியாது.
14. இரு நண்பர்கள்
ஒருவர் திருமணம் ஆனவர். இன்னொருவர் ஆகாதவர். இவர்கள் ஒரு மாலை வேளையில் சந்தித்து தங்கள் பொருளாதார நிலைமையும், சில தத்துவார்த்த உரையாடல்களையும் சொல்லிச் செல்கிறது கதை.
1960 இல்எழுதிய கதையில் அசோக மித்திரன், மக்கள் தங்கள் வாழ்க்கையில் "ஓடிக் கொண்டே இருக்கிறார்கள்" என்று எழுதி இருக்கிறார். அவர் இப்போது இருக்கும் வாழ்க்கையினை எழுதி இருந்தால், என்ன எழுதி இருப்பாரோ தெரியவில்லை. குடும்ப உருவுகளில் ஏற்படும் சிக்கல்களை சொல்லி அதிலிருந்து விலகி இருக்க நினைக்கும் ஒருவன். ஆனால் அதே சமயம் அவன் தான் திருமணம் செய்து கொண்டால் அந்த பெண் இறந்து விடுவாள் என்பதினால் தான் இவன் கல்யாணத்தை வேண்டாம் எங்கிறானோ என்றும் யோசிக்க வைக்கிறது. தனக்கு கிடைக்காத பழம் புளிப்பு எனது போல், தனக்கு நிகழாத ஒன்றை நினைத்து எங்குவதாக அது உள்ளது.
குடும்ப உறவில் சிக்கி அதில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் இன்னொருவன் அவனை அதிர்ஷ்டக்காரன் என்று சொல்வது இருவரும் தங்கள் கவலைகளை ஒரே காரணத்திற்காக மாற்றிக் கொள்வது போல் உள்ளது.
15. அவனுக்கு மிகப் பிடித்தமான நஷத்திரம்
கதை ஆரம்பத்தில் சிரித்துக் கொண்டே வாசித்தேன். அந்த நடிகையின் (நஷதிரத்தின்) மேல் மலிவான புளி உருண்டைகள் ஒட்டிக் கொண்டதை ராமசாமி ஐயர் கஷ்டபட்டு எடுப்பதும், அதனால் ஸ்ரீராம் அவரை திட்டுவதும் ஏதோ பக்கத்து வீட்டுக்காரர்கள் சண்டை இட்டுக் கொள்வது தான் என்று நினைத்தேன். அது ராமசாமியின் பிள்ளையை கொல்லும் வரை.பழி உணர்வு அது எவ்வளவு சிறியதாக இருந்தாலும் அதன் தீ பரவிச் சென்று யாரை எப்படி தாக்கும் என்று சொல்லி விட முடியாது.
ராமசாமியின் மனைவி தன் பிள்ளை இறக்க காரணமாக இருந்த ஸ்ரீராமே (குற்ற உணர்வு தாளாமல்) அவளிடம் வந்து அதனை சொல்லிய போது, அவள் அதற்கு எதுவும் எதிர்வினை ஆற்றாமல் இருந்தது ஒரு தாயின் எதார்த்த மனநிலையை உணர்த்துவதாகவும் (ஒரு பிள்ளையின் மரணத்தை நினைத்து பழி கொண்டுவிட்டால் மற்ற பிள்ளைகளையும் அது பாதிக்கும் படியாக ஆகும் என்றெண்ணியோ என்னவோ) , அல்லது ஸ்ரீராமை ஒரு பொருட்டாக மதிக்காமல் ( பிள்ளையே போன பின்பு அவன் இறக்க காரணமாக இருந்தவனை திட்டி என்ன செய்வது) அமைதியாக இருந்து விடுகிறாள். மனதில் பழி கொண்டவர்களுக்கு தான் எப்போதும் பதட்டமும், நிம்மதி அற்ற நிலையும் இருக்கும். அவள் அவன் பழி உணர்வை ஒரு பொருட்டாக்காதது, அவனை வாழ்நாள் முழுவதும் நிம்மதி இல்லாமல் ஆக்கும் என்றே நினைக்கிறேன்.
16. விமோசனம்
குடும்ப வாழ்க்கையில், ஆண்கள் மட்டுமே பொருள் ஈட்டும் சமயத்தில், அவர்கள் பெண்கள் மீது செலுத்தும் அதிகாரத்தையும், இரக்கமின்மையயும் காட்டும் கதை. ஒரு சொல் எதிர்த்து பேசி விட்டதற்காக, வீட்டு செலவுகளை செய்யாத கணவனிடம் காலில் விழுந்து கெஞ்சும் மனைவிமார்களின் கதை இது. ஒரு நடுத்தர ஆணாதிக்க சமூகத்தின் அவலம்.
அந்த கவலையிலிருந்து விமோசனம் கிடைக்க தெய்வ அம்சம் கொண்ட குருவிடம் இதை எல்லாம் சொல்ல காத்திருக்கும் மனைவி, அதை அவரிடம் சொல்ல முடியாமல் வீடு திரும்புகிறாள். அவள் கணவன் அதற்கு பிறகு எப்போதும் வீடு திரும்பவில்லை. அவளுக்கும் அவளை அறியாமலேயே விமோசனம் கிடைத்துவிட்டது என்றே நினைக்கிறேன்.
17. தப்ப முடியாது
இதுவும் குடும்ப அமைப்பில் இருக்கும் ஆணாதிக்கத்தை மையமாக வைத்து சொல்லப்பட்ட கதை. இந்த கதைகளை எல்லாம் படிக்கும் போது, பெண் என்னும் சரடு இல்லை என்றால், குடும்பம் என்ற அமைப்பை கட்டவே முடியாது என்று தோன்றுகிறது. அவர்களுக்கு இருக்கும் அசாதாரண மனோதிடம் ஒரு போதும் ஆண்களுக்கு இருப்பதில்லை.
இது நேரடியாகவே நாம் நம் "மனசாட்சி"யிடன் தப்ப முடியாது என்பதை சொல்லும் கதை. தெருவில், ஒருவன் தன் பொண்டாட்டியை அடித்து நொறுக்குவதை, பார்த்தும் பார்க்காதது போல் செல்லும் ஒருவனின் மனசாட்சி அவனை கேள்வி கேட்கிறது. அப்படியே அவனும் தூங்கி போகிறான். அடுத்த நாள் எல்லாம் சரியாகி விடுகிறது. இப்படி எத்தனை இரவுகள் நம்மை, நம் கையாலாகாத, சுயநலவாத எண்ண உறுத்தல்களிடமிருந்து காப்பாற்றி இருக்கிறது. நடுத்தர மக்கள் அனைவரும் அடிக்கடி சந்திக்கும் ஒரு சூழ்நிலை தான் இது. அது அப்படி இருப்பதால் தான் அவர்கள் நடுத்தர வர்கமாக இருக்கிறார்களோ என்னமோ!
18. நம்பிக்கை
மனதின் ஆழத்தில் சென்று விட்ட நம்பிக்கையை அவ்வளவு சீக்கிரம் துடைத்து எரிய முடியாது. அது நம்மை அறியாமல் நம்முடன் எப்போதுமே இருந்து கொண்டு தான் இருக்கிறது.
ராவ் என்னதான் அந்த மகான் மேல் நம்பிக்கை இல்லை என்றாலும் அவன் அவரை தன் ஆழ் மனதில் நம்பிக்கொண்டு தான் இருக்கிறான்.
சில வேளைகளில் நம் மேல் மனதிற்கும் (நாம் பேசுவதற்கும் , செய்வதற்கும) முற்றிலும் வேறு விதமாய் நாம் செயல்படுவோம்.
ராவ் ஒரு perfectionist. அவன் செய்யும் தொழிலில் அவனுக்கு இருக்கும் நேர்த்தி தான், அவனுக்கு மற்ற அனைவர் மீதும் அதே எண்ணத்தை உருவாக்குகிறது. அதனால் தான் மகான் அவன் மகனை காப்பாற்றவில்லை புலம்புகிறான். அந்த நேர்த்திக்கு அடியில் வாழ்க்கையில் உள்ள எதார்த்தத்தை அவனால் ஏற்று கொள்ள முடியவில்லை. அந்த இருமையில் இருந்து தப்பிக்கவே அவன் சாமியார்களிடம் , மந்திரவாதிகளிடமும் நம்பிக்கை வைக்கிறான் என்றே தோன்றுகிறது.
19. பார்வை
இதுவும் நம்பிக்கை சார்ந்த கதை தான். சலவை தூள் விற்கும் பெண் தன் தங்கை எப்படி இயேசு கிறிஸ்துவால் கண் பார்வை பெற்று அவர்கள் கிறிஸ்தவர்களாக மாறினார்கள் என்பது தான் கதை.
சலவைத் தூள் எப்படி துணிக்கும் அழுக்குக்கும் புகுந்து அழுக்கை நீக்கி விடுவது போல, கர்த்தர் நமக்கும் நம் துக்கங்களுக்கும் இடையில் இருந்து, துக்கங்களை எல்லாம் அகற்றுவார் என்றே இந்த கதை சொல்ல வருவதாக நினைக்கிறேன்.
அவளின் அதீத நம்பிக்கை தான் அவளை அமைதியுடனும், எரிச்சல் இல்லாமலும் இது போன்ற விற்பனை வேலைகளை செய்ய முடிகிறதோ என்னவோ!
20. வேலி
பக்கெட் பம்புகளை பயன்படுத்துவதை அதிகாரிகள் கண்டுகொள்ளாமல் இருப்பதனால், மக்கள் ஓரளவு தண்ணிரை பயன்படுத்த முடிகிறது. அவன் வீட்டுக்கு வேலி போடும் போது, ஆட்டுக்கும் ஒரு சிறு சந்து விட்டு தான் போடுகிறான். அப்படி செய்வது எதோ ஒரு சாத்தியத்தினை அடைத்து விடமால் திறந்து வைத்து கொண்டிருப்பது போல தான்.
இறுக்கமாக சட்டங்களையும், விதிகளையும் வைத்துக் கொண்டால் ஒரு போதும் மன நிம்மதி கிடைக்காது என்றே நினைக்க தோன்றுகிறது.
ஆட்டுக்கு செடி தேவை, மனிதனுக்கு ஆடு தேவை என்று இங்கு ஓவ்வொன்றும் இன்னொன்றை சார்ந்து இருக்கும் போது நாம் திடீரென்று வெளி போட்டு இந்த சுழற்சியை தடுத்தால் என்ன நடக்கும் என்பதை உள்ளிற அறிந்தோ என்னவோ அவன் அந்த வேலியில் ஒரு சந்தை விடுகிறான்.
அந்த சந்து அவன் மனம் குற்ற உணர்வினில் இருந்து தன்னை காப்பாற்றிக் கொள்ள அவனுக்கு தேவை படும் ஒன்றாக இருப்பது.
No comments:
Post a Comment